Ovadan çık yukarıya dağlara
Gönlünü güneşe veren dağlara
Dallar ucuna kurulmuş dolunay
Keyfini değişmez bil saraylara
Gündüzün neş’esi kuşlar uykuda
Koyu bir sessizlik sinmiş bağlara
Çamlar meşeler hemen her şey sessiz
Dolunayın rengi vurmuş dallara
Doğmuş huzur ne nacak var ne balta
Orman yatmış korkusuz rüyâlara
Yüksel gönlünce yüksel sen dolunay
Rengin düşsün daima ağaçlara
Kayıt Tarihi : 28.9.2005 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oyhan Hasan Bıldırki](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/28/dolunay-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!