Dolunay Şiiri - Ercan Keskin

Uzaksın çok uzak, dayanamam yokluğuna ;
Yıllar var ki sen orda ,sol yanımda,ben burda;
İçimde bir hüzün var hiç sorma anlatamam
Kardelen gibi feda oldum güneş uğruna,
Yeter ki sana kavuşayım son umudumda ...

Dolunay medet umar kıldı beni geceden;
Kayan yıldızlar: yanan meteorlar farz et ki;
Vururken yere mehtap ,semayı seyreden
Sayısız yıldızlarla dolup taşıyor sanki...

Başım göğe yeksan sen gelirsin aklıma hep;
Bir umut beklerim sonsuzdan parsek parsek,
Buhrundan esrik eden sen misin ki o acep?
İnanılmaz hayal mi yoksa gerçek mi bilsek.

Ben de bu sevgi var ya, gerçekse samimi ise;
Ki duygularım onu işaret ediyor bak !
Kalemim kıvrak ,hitap makamım sense,
Yeri göğü inletir aşkımızı haykırsak.

Benim derdim sensin ah sen benim her şeyimsin!
Güllük gülistanlıktır hayal bahçemiz inan;
Aşkın adını anmak bile bazen zuldur bilesin,
Ben her şeye razıyım, seninle, sen varsan...