Dolunay Şiiri - Zeynep Toptan

Gece başlıyor
Dolunayda dolaşmaya
Benim kalemim kırık
Yazamadım bir cümle daha
Zaman da bekçi gibi
Tavaf edemedi ayı bir tur daha

Kuşlar da havalandılar ama
Süzülmediler daha semaya
Fikir de dolanırken
Aklın tuzağında
Toplanır gider sözcükler
Dağılırlar dört bir yana

Saçılan her bir
Hece tanesi dokunur mısralara
Geceler uzuyor
Omzunda abası
Dolunayın da değil ki umrunda
Karda yürüyüp izini belli etmez kış ayları asla

Kayan giden yıldızlar mı suçlu yani şu durumda
Her durumda bir suçlu aranacaksa
Kendi özüne içine dönmeli insan bu hayatta
Bu hayatta bir suçlu varsa
Suç tabiatta değil asla

Aslında insan bir ölüm uykusında
Her kalbi çarptığı anda
Biz ölüyüz elbette ama
Tabiat değil ölüm uykusunda

Dolunay iyiliğimizi sollamıyor aslında
Bunlar kafamıza zihnimize kodlanmış
Ön yargılarımızda