Dolunay Şiiri - Seyit Osman Akyüz

Dolunay doğunca durulur deniz,
Tam tekmil hizaya geçer yıldızlar.
Korkutur denize bıraktığı iz,
Derine gizlenir kör yakamozlar.

Dalgalar sessiz bir uykuya dalar,
Mehtap dert anlatır, su derdi dinler.
Eller kenetlenir, gözler aşk dolar,
Şavkıyla edilir nice yeminler.

Karnı aç balıklar küser oltaya,
Oltacı sabahlık çayını demler.
Kısar ateşini, çıkar voltaya,
Dökülür dilinden gamlar, sitemler.

Bir aşık usulca dalar engine,
Sabırla, inatla yakamoz bekler.
Bilmez yakamozlar inmiş derine,
Mehtapta görünmez, öyle ürkekler.

Ey aşık; bu sırrı Levhi Mahfuzdan,
Yaratan hisseni al diye yazmış.
Ya mehtaptan vazgeç, ya yakamozdan,
Bir gecede iki gizem olmazmış.

Dolunay doğunca durulur deniz,
Tam tekmil hizaya geçer yıldızlar.
Korkutur denize bıraktığı iz,
Derine gizlenir kör yakamozlar.