Dolunay Şiiri - Oguzhan Temel

-Dolunayda bir başkadır bizim şairler
Kalemleri Işık saçar başka bir ilhamın üstündeler.
Dolunay çıktığında aşk ve kader birlikte gelirler.
Şair başlar yazmaya kalem titrer ;

Dolunay ve gece birer sevgililer.
Her bir aşık görünce sevinirler.
Bu gece dolunay yok , çünkü sen varsın
Sen varken dolunay , neden parlasın ?

Sen dolunay'sın ben gece,
Ben karanlığım sense ışık
Vur ışığını ! görsün her aşık...

Gerçekte varmıdır karanlık dediğimiz şey ?
Yoksa Işığın yokluğumudur karanlık ?

Varoluşumun bile nedeni sensen eğer.
Keder ' ini bırak bana kader ' le gel.
Gözlerin benim ve ışığım ' sa artık ,
Yetmez o , bana kalbini'de ver.

Birgün mutlak sevecek ' sen beni eğer.
Karanlıkta bırakmıycağına söz ver.
Şair bitirir şiiri kalem hala titrer.
Ve herşey gibi gece ' de mutlu sonu bekler...