Dolunay Şiiri - Bilal Oduncu

Nazar ettim şu göğe, gözyaşları akıttım,
Yüreğim boşalmadı; lakin gamdan doldu ay.
Şu yeşil gözlerimden, yıldızları sarkıttım;
Güneş dağa saklandı, söndü gökte dolunay.

Her derdimi özenle, asmışken saçağına;
Sıyrılıp ellerimden, kaçtı kuyruklu yıldız.
Elimle işlediğim, her okun başağına;
Kendimi öldürecek, zehri ben koydum yalnız.

Âh bir nazar için mi, karardı mavi göğüm?
Gözyaşlarım için mi, toparlandı bulutlar?
Konuşmakla-yazmakla, çözülmez ki bu düğüm;
Sükût ile söylenir, en yürekten ağıtlar.

Bulutlar toparlandı, mavi göğüm karardı;
Bendeki derdi bilse, dolunay da ağlardı.
Yağmur damlar gözümden, toprak tenime değer;
Yağmurun sebebini, bulut bilmezmiş meğer.

12.08.2019
23:45