Dolunay Şiiri - Saffet Akkaya Sancak

Mavi, beyaz ve ay
Gecenin sessiz üçlüsü
Kuru dallar üstünde donmuş dilekler
Sütbeyazı kefenlere bezenmiş ren geyiği sürüsü...
Özlemim sonsuz, özlemim arsız, özlemim çığlık çığlığa
Görürüm, karşımda fal açar
Bir varmış bir yokmuş diyerek
Vuslatın dilsiz büyücüsü...

Yoksun, ah bir şakısa gülüşün
Süt bebeği diliyle
Ölelim gitsin, yakışmaz ayrılık bize...
Gülkurusu özlemlerin koynunda birleşirken ellerimiz
Guguk kuşu dilim,
Guguk kuşu öter benim yerime...

Hadi, düş artık avuçlarıma
Ağlayan nar, gülen ayva ol
Al al, bal bal kiraz ol
Çilek, badem, ahududu
Sepet sepet meyve ol...
Zirvelerde çığlık, sahillerde tebessüm
Hadi, sil artık bulutları gözlerimden
Hilal yetmez, hilal yetmez
Olacaksan dolunay ol...

(Ankara- Mayıs 2015)