Dolunay Şiiri - Tarık Eymen Atalay

Hayaller kurarsın ilk başta, büyük hayaller.
Ölümsüz olanlarından ama içinde sadece o.
Bir meleğin kanatlarına yazarsın her şeyi
Aklından geçen her şey onun adıyla başlar
Ya da hayallerinde olduğu gibi yan yana
Olamayacağını hiç düşünmezsin bile
Planlarsın her şeyi, günler öncesinden
Hiç tahmin edemezsin olumsuzlukları.
Onun sözleriyle mutlu olacağını sanırsın
Ama iki kelimeyle bitirir seni yıkılırsın.
İki kelimeyle hayallerinin eridiğini
Ellerinin buz kestiğini hissedersin
Usulca çekilip gidersin oralardan
Ne yapacağını, nereye gideceğini bilmeden
Gözlerin görmez kulakların duymaz olur zaten o an.
Karanlıkta ölüme gidiyormuşçasına
Sen benim DOLUNAY’ımdın oysa
Uzun zamanlar sonra yaşanan
Bir güneş tutulması gibi.
Ben bahçedeki kardan adam
Sen göklerde DOLUNAY
Bu hayatta varlığımı sağlayan
Güneşe engel sen vardın aramızda
İki kelimeyle eritmek istedin beni
'Biz OLAMAYIZ' dedin sonra çekildin
Beni güneşin ellerine bırakıp gittin
İKİ KELİMEyle bittin...