Dolunay Şiiri - Selim Savaş Karakaş

Pencereme değdiği an gözlerin
Kanımda kudurur vampir sürüsü
Sen geçerken gecemden dolunay
Hapseder ruhumu rüzgarın, kokun…
Dokun kalbime,
Ben sende kendimi buldum
Gibi
Sözlerin
Sinsi
Hislerin
Takma
Dişlerin
Çiğne-yemezdi sevdamı
Asumanda tatmasaydım nabzının atışını
Yanmasaydım aşkın hicretinde
Ben, sen olmasaydım:

“Dokunduğu an tenine
Öleceğini bile bile
Işığına vurgun bir kelebek
Saklar mıydım içimde? ”

“Aldanır mıydım sahteliğine
Yalanla doğurduğun sevgine
Kokuşmuş zalimliğine
Katlanır mıydım...? ”

Perdeliyorum penceremi
Çek elini aşkımdan
Ben seni, sensiz de yaşarım!
Cevabını bulamadığım tek sual:
“sen bana nasıl kıydın? ”
Bulutlara sığın artık,
Yakamozlara koş dolunay
Anlamını kaybetti ışığın!
Söyle!
Sen bana nasıl kıydın?