bugün,
gök
öfkesini kusarken
nohut büyüklüğünde
dolular şeklinde
bahçemin her yerine
kendimi çektim
evimin duvarları dibine
hemence...
bugün,
ikindi namazımı kılarken
evimin bir köşesinde
gözlerim takıldı
annemin
ev hediyesi diye aldığı
o masa ve sandalyelerine
o an
bir dolu boşaldı
namazlığımın üzerine
gözlerimin içinden
hemence...
bugün,
gök
gürleyerek
dolular dökerek
bense
ağlayarak
annemi anarak
stresimizi akıttık
hemence...
Fikret Turhan-Yalova,
05.05.2016
Kayıt Tarihi : 5.5.2016 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!