Dolu tepe Şiiri - Ayşe Ertekin

İki sıra kavak ağacı
yol boyu

Penceresi yarım aralı
Torosun

Yell savuruyor
saçlarımı
Hayaller peşi sıra

Parmaklarım
bulutları gösteriyor
Şekil şekil her biri

Motorun sesi
beynimi uyuşturuyor gibi

İçimden
şarkı mırıldanıyorum

Gökyüzü tertemiz bugün
Başım cama yaşlanmış
Zaman zaman sarsılıyorum

Kavak yelleri esiyor
Buram buram kokuyor

Temiz rüzgar gözlerimi kısıyor
Memnunum bu halimden

Yarım aralı gözlerle
Seyrediyorum
su kanallarını

Saçı başı dağınık
Burunları sümüklü çocuklar
çarpıyor gözüme

Belki de ilk denk gelişim...

Tezek kokuları
geliyor burnuma
Köyün girişinden

Bir kerpiç evin önünde duruyoruz
Kerpiçten kocaman avlusu var

Eşyalar üst üste yığılmış
Ve burda yeni bir öykü başlamış...