Dolu Boşluk Şiiri - Adem Tok

hücremden neler çıkarabilirim sana
dur şöyle bir bakim:
bana bürünen cansız bir beden
ve 'görülmüştür'lü bir davetiye;
gel diye...

defne yapraklarım fısıldıyor mu hâlâ
arasında defterlerimin
onlara mavilik yükleyecektim
içerdekim için
için için...

bana mersinlerden bahsetme
var olsunlar
-küskünlüklerim çok
aramıyorlar...-

yıldızların soluk alışı sende kalsın
yorgun uykuların doruklarından
bir demet kır çiçeği uzatırsın
görülmezin dışını bilirim...

sevgilerim intihar ediyor bir bir
dur bakim kim kaldı:
BİRSEN! ..

-SENSİZLİKLERİMİ TENİNDE ERİYİP GİTMEYE ARZULADIM-
ölüm değil hücreler
çakılınmaz boşluk
aktıkça dolan irtifa...

kırılmayı özledim
bir kaç damla
sarya...

-yüreğinde taşımadığını memleketinde de taşıma-

(10.06.04)
f tipi hapishane EDİRNE