Dolmamışa Taşıdın Sonsözünü Ölüme

gömdüğün umuduna yüreğine yaldızı
fesleğene kokuya dolunca bir başına
gelir geçer ayrılık uzağına çömdüğün
yaşına akmasın hiç gülüşüne aldanıp

iki yakandan biri gelseydi bir araya
gülmemiş gözlerinde parıltılarında iç
yaraya em olmada sevmeleri boşuna
suskunluğu yanına dipdirice ölmemiş

yudumcuğun seviye ürperince gölgesi
değeri düşer neden sormadı bile deli
kaç kere söylemişti özeli umumcuğun
beli doğrulmasıca sıtrasın dökülünce

ne yapmadık nerede bileni unutunca
bir başına kalınca yalnızlığına adam
çıkmasın gereğine gizemi kaldı düne
dam örtülü evlerde tükenir ömürleri

yeline savrulduğun günlerinle geride
tıkandığın zamanda soluk olmamışa
ozan efem baktığın al yazmalı geline
dolmamışa taşıdın sonsözünü ölüme

280212denizligülceçaprazlama