Doldur Çayı** Şiiri - Kaan Yıldız

Doldur çayı Kânî hadi, efkâr-ı hezârım!..
Dertleşmeye geldim sana, derdimle bizârım.

Sâkî ile yok ülfetim ol mey harabında;
Koy böğrüne gitsin cemi şebbin şarabın da.

Ben aşk-ı belâ zehrini çaydan içebildim;
Her dem ne serimden ne de yârdan geçebildim.

Koy çayları gel, ben sana anlatmalıyım bak;
Kaldım bir elâ gözlü senemden nice fîrâk…

Aysız gecelerden de karanlıktı, siyâhtı;
Kirpikleri eyvâhtı, saçın telleri âhtı!..

Esrarlı o gözlerle bir an çehreme baktı;
Şeksiz beni yaktı; hemi ikbâlimi yaktı…

Ol gamzesinin sırrına ermek ki ne devlet;
Ol gerdanı zindan onun, ol gözleri zulmet…

Baksan bulamazdın, onu bulsan göremezdin;
Görsen bilemezdin, yine bilsen eremezdin…

Bir nâdide gülmüş meğer ömrün kenarında!
Doldur çayı Kânî hadi hüzzam pınarında!..

(mefûlü/mefâîlü/mefâîlü/feûlün)

KÂNİ (Kaan YILDIZ)
(16.09.2021)