Ne sevginden eser kaldı ne senden
Bir nehir misali doldukça doldum
Unuttum gülmeyi dertten kederden
Sarardı gül benzim soldukça soldum
Hal yakar bedenim hal bilmez desem
Ne fayda kazancım bol olsa kesem
Hoş değil ki gönlüm zehir; bal yesem
Yolların çamuru oldukça oldum
Taktılar boynuma bir kara leke
Ot kökü dönmez mi aslına köke
Şu yalan dünyada dert çeke, çeke
Bir zalim elinde kaldıkça kaldım
Otursam söz oldu kalksam söz oldu
Ciğer pare, pare yandı köz oldu
Bir derdim var idi bin beş yüz oldu
Hepsinden bir yara aldıkça aldım
Umutsuz bahçemde yeşermez bağım
Kar gibi eriyor içimde yağım
İnsaf be zalim yar geçiyor çağım
Her derdi bir yere çaldıkça çaldım
Bahar geldi geçti yaz geldi geçti
Muhabbet yerine kavgayı seçti
Bir Cuma akşamı saat tam beşti
Deryadan denize daldıkça daldım
Sitemkâr Âlim der sordular sustum
Konuşmam bir daha darıldım küstüm
Çal be hayırsız yar çal yere postum
Dertlerin hamuru oldukça oldum
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tam puan + ant.
dilimde tad bıraktı..
kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (5)