yalnızlığın en zengini1957
dokuz taş gibi diziyoruz hayatı
büyük taştan küçüğe sıra sıra
uzadıkça taşlar küçülen hayat
yıkılana kadar bir daha bir daha
hep bir küçük umut kırıntısıyla
aslında o da hayatta bir oyun
yuvarlanıp gelen bir top var ortada
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta