Dokunuverende Gecenin Elleri

Yumak yumak ağır işlikli iplerle örgün
Kapısı tamamen karanlığa kapanınca gecenin
Artan yerlerinde sancılı ilmekler karayazgın
Bütün fırtınası kopan sakin denizlerde
Yelken yelkene kördüğüm
Kucağını yavaaaaşca hüzne bırakırkene firari zaman
Apartımanlarda mahsur kalan şehir
Merdivenleri kendi başına iniyor gibi sanki
İnsana hasret kalanların ciğerlerindeki
Dumanlı nefese tam körük
Ve ayazın pençeleri yakasına yapışsa da
Herbiryandaki prangalı mahkumun
Yine de tükenen gücüyle
Uykusu mahmur sabahı uyandırıyor
Aşkın yatağı darmadağının
Aşıksa müşkül...
Karyolalardan sımsıcacık
Dokunuverende gecenin elleri....

Seyfi Karaca........Ekim / 10