Dokunuşun Gizemi Şiiri - Naime Özeren

Ardımdan usulca gelip
Kapatma gözlerimi apansız öyle
“Ben kimim” dercesine…
Unuttum sanma
Tatlı bir çocuk oyunudur bu
O yıllar asırlarca geride kalsa bile
Ağaç dalını, dal yaprağını
Yaprak, sürgün verirken sancısını tanır da
Ben nasıl tanımam ellerini, nasıl tanımam
Sınama beni böyle…

Hani liman yolundaki koca kayada
İki sevdalı nöbetçi martı var ya
Hep seni soruyorlar bana, oradan gelip geçtikçe
Dalgalar, çakıllar ve kumsal
Adını sayıklıyor gündüz gece
Bahçedeki çimler de adımlarını özlemiş
Kulağıma fısıldadılar geçenlerde
Bir tutam alev olur özlemler
Tutuşur geceler için için, gizlice…

Ardımdan usulca gelip apansız
Kapatma gözlerimi öyle
Söyletme beni, söyletme
İçim bir hoş oluyor, ellerin tenime değdikçe…

***************************************************
DOST KALEMLERE TEŞEKKÜRLERİMLE

***************************************************

sonra..

biran kapattığımda gözlerimi,
ılık bir rüzgar..
alıp götürseydi beni,
o coşkulu,
deli kanlı yıllarıma.
ve..
sessizce
yine sen gelseydin baş ucuma.
usulca..
kapasaydın gözlerimi.

acaba..
ben de tanıyabilirmiydim seni.?

ben..

dokunmasan da,
ses vermesen de,
daha gelişinde,

inan ki;
usul usul aldığın her nefesinde,
bahar çiçekleri gibi ,
kokan..
o sihirli kokundan tanırdım seni..!....// M.Özdemir

***
Hani liman yolunda ,fener ışık yakarken
Usul usul yalvarır, bahar kışa bakarken
İçim bir hoş oluyor, dallar yaprak takarken
Sen kapat gözlerimi, ellerin dert görmesin -------------İbrahim Kurt

***

Yıldızlara her baktığımda
Seni görür gibiyim...
Nasıl unuturum ki!
Hayalin
Her an
Dururken karşım da..
Boşuna kapatma gözlerimi
Seninle dolu doluyum her an.......Güner Hacısalihoğlu