Az ötede gül bahçesi vardır biraz ötede çamur.
Ancak güllerin dikenleri delerde yüreğimizi bazen,
çamurlardan tertemiz çıkar özünde arınmış olan.
Kendimizinde topraktan geldiğini duyumsarcasına,
zaman zaman
kuraklaşmış varlığımızın içinde varoluşumuz ummanlarca bir toz bulutu gibi ruhumuzun duyuşu savrulmaya ait.
Bağrımızda nice güller devşirdiğimizin resmi düşüncenin izlerinden.
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta