Boynunda dolanıyor gün. Orada ölüm
yorumdur hayata. Ağızdaki son kelimenin
öbür yanı; rozetinden vurulan çocuk
hep avuçta tutulan bir köz parçası...
Orkidesi kırık, duyguları yara içinde.
Gökyüzünü çizip durmuştur dalgınlığı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hep güzelsin kalem...
Devamlı olur, dilerim.
Saygımla.
Çok şey anlatmaya çalışmış ama şiir diliyle değil. Bir de, ne dediği pek anlaşılmıyor. Anlayanları candan tebrik ederim.
Hayırlı çalışmalar.
'kucaklaşırken ne kadar sivriyiz birbirimize
bir suçuz kocaman öpüşürken
dokunulmaz yarayız kendimize.
artık, dünyayı insana gömecekler. '
Çok etkileyici bir anlatım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta