Dokunmayın Leyla’ya, O Bir Avrupalı

Leyla’yı arama, artık Onsuzdur çöller;
Turnalar lâl, sitemini dinliyor göller.
Play-back yaparak, şakır bülbüller;
Kokmuyor karanfiller, sunidir galiba güller.
Güvercinlerin yerini e-posta aldı;
Gurbetçi Leyla, AB’ye bizden önce daldı.

Şiir neyine gerek, boşuna harcama vakit;
Avro’dan haber ver, cebinde olsun nakit.
Hani kulağında küpen, top sakalın nerede?
Yüzme de bilmiyorsun, boğulursun derede.
Yoksa vücudunda dövmen de mi yok?
İmajsız bir Mecnun’sun, geri kalmış yanın çok.

Uzun havayı kes, tepin rock ile popla;
Kavalını al, sazını geri topla.
Şimdi sanalı İN, yürekten olanı AUT;
Aşkla yanmayı bırak, msn ile gönül avut.
Nick’in yoksa, wap’te de bulamazsın;
Kapsam dışı ise, cepten de ulaşamazsın.

Ne bu göbek Mecnun’um, haberin yok diyetten;
Sıfıra inmiş Leyla, eser kalmamış etten.
Ciğer kebaptan vazgeç, fas-food’a koş.
Mırrayı es geç, üçü bir aradayla coş.
Kaba davranıp, hanzoluk yapma!
Kırarsın matmazeli, gaf yoluna sapma!

Üç lisanlı Leyla, Almancayı da söktü;
Hans’lara meramını, yeni diliyle döktü.
Vazgeç Mecnun’um, Leyla’dan hayır gelmez;
O bir Avrupalı, sevdayı senin kadar bilmez.
Bülbülü altın kafese koysalar, “vatanım” der;
Gidenin ardına düşme, postunu toprağına ser.

31.05.2009