Güz gülleri dikmeye geldim ocağına.Küstürmek istemem ekşi nar ağacını. Hışırtısıyla avutulmuştu çocukluğum.Fısıltıyla paylaşmıştım gençlik sırlarımı. Sırtımı dayayıp yalnız gecelerde, ay ışığında eflatun düşler kurmuştum…
Geç mi kaldım bilmiyorum.Sığınmaya geldim yorgun bedenine. Bir tatlı küfrünü duymaya geldim. Hani çok kızdığında bana “Seni seviyorum çocuk” der gibi “Ulan, onun bunun çocuğu” derdin. İlk kez söylediğinde, ne çok kızmıştım. Sonra kahkahalarla gülmüştük. Çünkü benim anam sendin…
Yüreğinde taşımak yetmezdi sevdiysen. Uzaktan iyilik haberlerini almak yetmezdi.. Bir şairin dediği gibi; “Gül uzaktan koklanmaz” dı… Ne desen haklısın, bilmez miyim suçumu… Sırf, bu nedenle sus pusum.
Bilirim, eskisi gibi değiliz. Kırılganız, yorgun nar ağacı gibi. Belli ki bir şeyleri kanatmış; acıları en derinlerde saklamışız. Ekşi bir damla düşse yanağımıza, dokunmasalar bile ağlarız…
Şimdi uzansam çocukluk çağımın en delisine. Rengarenk papatyalar doldursam, yıllardır boş kalan kucağına … Her yaprağına ‘Seni seviyorum ” yazsam…
Yırtıp atsam kırk yılın takvimini. Ağarmış saçlarını, dokunuşlarımla gençliğine boyasam. Bahçendeki gökyüzünden topladığım yıldızlardan “İyi ki anamsın” yazsam karşı duvara…
Bir öpücüğü hak eder miydim, ekşi göz yaşlarımın süzüldüğü sol yanağıma…
(*) Değerli şair arkadaşlarımın öneri ve desteğiyle, şiir düz yazı olarak değiştirilmiştir.
Yunus GüzelKayıt Tarihi : 19.5.2006 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzeldi abi
Hem de anneye yönelik içeriği ile gönlümden vurdu beni.
ilk cümle olarak ' Güz gülleri dikmeye geldim ocağına.' demişsin ya.Nasıl da kendin olarak çıkmışsın yola meramını anlatmada. Güzden yakalamışsın mevzuyu.
:)
Öyle ki, devamı gelmiş kendiliğinden.
'Yüreğinde taşımak yetmezdi sevdiysen. Uzaktan iyilik haberlerini almak yetmezdi...'
Ve bu bölüm yine can evimden vurdu diyebilirim.Hani 'karşılıksız sevmeler' deriz. Tanrıyı sever gibi sevmelerin varlığından söz edilince ( asla görmediğin ve seni sevdiğini direk bir işaretle hiç bir zaman alamadığın bir olgu olarak ) böylesi sevmek isteriz biz de demişti bir yazısında Ahmet Altan. Mucize gibi annenin yavrusunu sevdiği gibi. Ama öyle değil işte. Görmeden duramaz insan, gerçekten sevmişse. Kokusunu duymak ister genzinin ucunda sevdiğinin.Öylesi insana dair ki, bu istek. Öylesi anlaşılır ki. Ve senin anlatımında da doğal olarak öylesi akmış ki cümleler. Çok etkilendim. Bir anne olduğumdan mı. Böylesi sevmelere bu kadar kafa yorduğumdan mı bilinmez))))
Sevgilerimi gönderiyorum İstanbul'dan sana sevgili Ozanca:)
Aynur Özbek Uluç
TÜM YORUMLAR (4)