Dokunmalar Şiiri - Sevinç Kavuk

Dudakların hafif meyveleriyle yüklü öpüşüm
Bin bir çeşit çiçekle süslü fantezim
Güneşin kollarından görkemli sevgilim
Evcil bir kuşla mutlu aşkım
Sabah tanından daha güzel yüreğim
Yalnız değildim bahçemde gezinirken
…….……….. ……………Hayalimde dokunduğum
Her çiçeğin kendi güneşi var
………………………………........Her yüz çiçekten

Ama seviyorum tam anlamıyla
Sadece ve öylece var oldukları gibi
Her yerden gelip hiçbir yere gitmeyen
Birliktelikleri henüz çok olmayıp
Hemen ayrılacaklarını bilen
Aynı rüzgarı duyan bulut ve turnalar da
….…………………………………..İki birer sevgili

Olduklarıyla koruyacağız
Bu yıl çocukluğun direncini
Yeşilliğin çıplaklığını, mavinin çekiciliğini
Yarı aralık dudaklarının altına aydınlık göğüslerin
Parıltısını kazan dakikalar uysal ve katı sevgili
Bir duygu devinimi saat şakağımdan
Dünün yaşayanları yarının ölüleri arasında zaman
Sevindirmez insanı konuşmalar
Bir cennet gibi öylece korunur dokunmalar
Yeri doldurulmaz
Ve öyle bir anlık birlikteliktir
Sevenler için sevda…Sevgiliden kalan

Dokunulan hayallerdeki
Her yüz çiçekten
Her biri öbürüne birer sevgili
Her yürekten
Her öbürüne duyum birliği
Gerçeğin özümsettiği o hali
Kendi özünden…

dokunursan dokunurum
dokunduğun halin ve suretiyle
kalan izleri ezgi olur ve onu seviyorum dersin
ben ama klasik özün berraklığına saygılıyım
birleşme noktasında kısır döngü oluşursa

dokunursun dokunurum
dokunulan halin ve suretiyle
kalan izleri özlem olur ve onu istiyorum dersin
ben ama tekrarları sevmediğimi biliyorum
klasik özün duruluğuna hayranım
daha özgün halini hitap edebilirim kendimce
ayrışma noktasında

arıtılan dokunmazlıkta
dokunulmazlığını korurum kişiliğin
birliğin izcisi olurum doğa güzelliğinde bir doğallığa
Sevindirmez insanı konuşmalar
Bir cennet gibi öylece korunur dokunmalar
Yeri doldurulmaz
Ve öyle bir anlık birlikteliktir
Sevenler için sevda…Sevgiliden kalan

Ekim 2006