Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
İşte böyle;
"Zülfiyare dokunan", mutsuz!
Derdi çeken başka
Parsayı toplayan başka!
Üstüne bir de
"Borçlanan", o derdi çocuklarına miras bırakan da o!
Dokunmayalım Gönüldaşım,
Bırakalım "kazan, kaynasın..."
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta