E:
Beynimde çelik çomak oynayan çocukların gürültüsü...
Kalbimde imkânsızlığın korkusundan ne yapacağını bilmeyen damarların birbiriyle kavgası...
Ne yapacağımı bilemiyorum, kadın.
K:
Bende sanki kaybolmuşum varlıkla yokluk arasında...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta