Dokunma. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Dokunma! .kanayan yürek yarama,
Uzak dur! .mazime bana dokunma.
Sevdamın hasretten derdi var amma;
Sen bendesin ben de sana dokunma.

Susuz çöle döndüm coşkun bir seldim,
Hazan vaktim geldi taze bir güldüm.
Yolcuyum,çok uzak yollardan geldim;
Yık duvarı han da hâna dokunma.

Vefa beklemedim zalimsin diye
Niye böyle zulüm ettin sen niye.? ..
Bana kaldı silüetin hediye;
Dert her yanım şu sol yana dokunma..

Acıma istemem acıma sakın,
Ömür nihayete ermeğe yakın.
Zaten Azrailden kalmamış farkın;
Al canımı can da câna dokunma.

İbrahim Etem-i yandıkça,yandım,
Seninle vuslâta ereriz sandım.
Tatlı bir rüyaymış çok geç uyandım;
Vuslatım var tan da tana dokunma.

26.05.2010.ANKARA.

İbrahim Etem EKİNCİ.