Dokunma Şiiri - Seyrani Göl

Dokunma,
çünkü ellerin iyi gelir
ve ben iyileşmek istemiyorum artık.
Alıştım bu yangına
dizlerimde kabuk,
göğsümde küllenmiş bir çığlık.

Yaklaşma,
çünkü nefesin umut getirir
ve ben beklentisizliği sevdim.
Her gelenin gidişini
önceden ezberledim ben;
gülüşüm, vedalara dayanıklı.

Sorma,
çünkü cevaplarım seni yaralar
ve ben zaten
kendimi susarak anlatmaya yeminliyim.
Bazı sorulara sadece gözler yanıt verir
o da içini görürsen.

Sev ama söyleme,
özle ama çağırma adımı.
Sesinin yankısı bile
bir duvar gibi üzerime çöker.

Ve ben,
çökmeye razıyım…
ama sadece
kendi ağırlığımla.
S.GÖL