Dokunduğun Ne Varsa Şiiri - Muhammet Üresin

Boşluğa sarılıyorum artık her sabah uyandığımda sana bir türlü uzanamayan halsiz kollarla
Ellerim seni arıyor boşuna yatağın sol yanında neyleyim alışamadım ki hala yokluğuna
Rahat mısın sen orda kim sarıyor seni doya doya benim içim sensiz buz kesilirken baştan ayağa
Rüyadasın sen şimdilik gerçeklerden çok uzakta dilerim yaş dökmesin gözlerin bir gün uyandığında

İyileşir belki yaralarım zamanla geçer dedim bekledim sabırla ama geçmedi kanıyor hala
Netleşir durumum kafamda sonra sonra ya vururum kendimi yollara ya dururum hep aynı noktada
Kestiğim ümitleri ekledim her gün uç uca bir çıkar yol bulamadım ama varamadım yine sana
Iskalanır mı böyle sevda her defasında düşülür mü aynı tuzağa kalbim hadi kolaysa cevapla

Vermeseydin ya hiç tutamayacağın sözleri beklemezdim ben de böyle tutunup küçücük umutlara
Aşk değilse duyduğum sana söyle niye yanıp tutuştum böyle unuttum senden başka bildiğim ne varsa
Nerden bileceksin ki sen acımı duydun mu içinde bir kez olsun ağladın mı sanki hıçkıra hıçkıra
Çekip gitmeyi de beceremedin bak yoksun burda ama sen kokuyor hala dokunup değdiğin ne varsa