Dokunasım Var Şiiri - İbrahim Özğan

yanimda olsan dokunabilirdim
üşüyen gölgelerine
üşüyen gölgelerinin kızılı olurdum
sonra nefesinin buğusuna
saçlarının rüzgarda çizdiği kavislerden
kalan ize
sam rüzgarın olabilirdim rutubetsiz
ve yakamozları sererdim önüne
yanında olsam
nekadarda göresim oluyor
nekadarda özlemlerim var sana bir bilsen
bir bilsen parmak izlerini nekadar beklediğimi
özlüyorum.........
yaz yazki hicrani arzularda depreşsin
bu arsız yürek
yazki sana dursun bütün bedenim
saçlarını yaz bazan
bazan yüzünü
bazan tenini
bazan elerinin narinliğini
ve kaleminin rengini
ve parmaklarını.............
yüreğim sana durdu
bilmem anlatabiliyormuyum.............

2005 çorlu