Dokunaklı Gerçeklik Şiiri - Kasım Kobakçı

Nakledermiş Demokles mübalağalı mübalağalı,
Efendisi Diyonisyüs'ün sarayında sürülen görkemi sağda solda,
Ve efendisinin bu görkemden ötürü herkesten daha mesut olduğunu.

Bir gün Diyonisyüs Demokles'e nakletmeyi dilemiş,
Ne derecede vahim bir mesele ve mesuliyet olduğunu,
Görünümde çok görkemli olan bu saray yaşamının.
Oturtmuş Demokles'i kendi konumuna bir şölende.

Demokles'e benzer tarzda hizmet etmelerini dilemiş uşaklardan,
Saray görkeminde kendisine nasıl hizmet ediyorlarsa, öyle.

Benliği okşanan Demokles, bu vaziyetten fazlasıyla haz elde etmiş,
Zevkten kendinden geçtiği bir sırada,
Kafasını şöyle yukarıya bir yükseltmiş;
Kenarları keskin, sivri bir kılıcın, bir beygir kılıyla asılı vaziyette,
Baş ucunda sallandığını seçmiş,
Ve elindeki bardağı yere düşürmüş heyecandan.

Sonunda, dışarıdan gözüktüğü derecede kolay bir konum olmadığını anlamış, kudret makamının.

Dokunaklı gerçekliği, dosdoğru anlattık,
Benzedik merceğe mübalağalı mübalağalı,
Mert merte yan yana olurken,
Daima kıza zulmettik oğlanı müdafaa ettik.

Şart kardeşim, senin medeni olman şart,
Mübalağalı mübalağalı becer uydurmaları,
Hep noksan tart bir şey tartar iken,
Başını çarpma sonra pişman olup.