Dokunabilsem Sana Şiiri - Seyit Er

Kar topluyor bu hava
Gözlerinden anlıyorum sevgilim
Fırtına öncesi sessizlik
Ustura gibi çiziyor yüreğimi
Kan revan içindeyim kendi ellerimde
Dokunamıyorum
Uzaklaşıyorum bir adım daha öteye
Hapsettikçe büyüyor korkularım
Yaklaşamıyorum kendime
Kurşuna diziliyorum her gün
Çığlığınla uyanıyorum kabusumdan
Göğü çekiyorlar üzerimden
Toprak kayıyor sanki yerinden
Durmaksızın sana koşuyorum labirentimden
Kar topluyor bu hava
Sözlerinden anlıyorum sevgilim
Duyuyorum içinden bile geçiremediklerini
Dokunabilsem içindeki yangına
Eriyecek karlar yağmadan daha
İstediği kadar kar toplasın bu hava
Dokunabilsem sana