DöKüMSüZ FaTuRaLaR Şiiri - Mine Özdemirtaş

Yine delindi çatısı çaresizliğin /Yine küf kokuyor uykular

Bu sefer kaçış yok İçimin vampirleri ve kurt adamlar
beni uçsuz bucaksız bir ısırgan tarlasına mayın döşerken yakaladılar
Parmak uçlarımdan tuttular izimi sürecekler
Çekip gitmekle kalıp çökmek arası bir yerlerde pusuya düşürene kadar
Ve sonra o çok sevdiğin yarasalar çanları benim için çalacaklar.

Donmakta olan gözbebeklerime sinsice yağan karlar
korkarım ki beni buzdan kadın olmaya çoktan hazırladılar

Kaybolan benim./
Körlük yeterli değil hem sağır olmalıyım hem de dilsiz
Dökümsüz olmalı faturalarım ve kendime yazdığım bütün notlar sessiz
Hiç durmadan devleşirken aynalar / ölü melekler şehrinde yaşayanlar
yolumu gözlüyorlar

Şimdi susma zamanı
Donmakta olan gözbebeklerime sinsice yağan karlar
korkarım ki beni buzdan kadın olmaya çoktan hazırladılar