Gece ıslık çalar, uykuda güneş.
Yıkıntı yangın yeri, yalnızlığa koş.
Heybede hüzün, hazinesi geçti.
Hasetlerin suskun konuşan dili.
Dikenliydi, türlü taşlarla bezeli.
Ben gök yüzüne seslenirken.
Deliydi divane yüzü beslenir topraktan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta