Benim, ne rüyam ne de gerçeklerim bir-birine karışmadı henüz!
Yalnız bir gönül var iç-imde herşey; için bir parça daha kırılan!
O'nun diğer gönüllerden farkı var mı olması mı gerekli?
Dışına çıkamıyorum artık etrafıma ördükleri duvarın!
İçinde çırpınsam da boşuna gidiyor; bu sözlerim de kimilerinin hoşuna..!
Ama 1 şeyi anlatamıyorum; herşey anlamsız bir gidişte sorgu-ya!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta