Döküldü Gitti Şiiri - Ayhan Kocabay

Sıkıntısı vardı sezdim belliydi
Of dedi bir anda büküldü gitti
Yaş elli beş,altmış belki elliydi
Darmadağın oldu döküldü gitti

Gidip geliyordu bir anlık dalıp
Durmadı yerinde oturup kalıp
Dolmuş bulutlardan yaşları salıp
Koyverdi gözyaşın döküldü gitti

Birazda tuhaftı garipti hali
San ki,bir yerinden kopmuştu dalı
Tutmamıştı onu bir dostun eli
Daha dokunmadan yıkıldı gitti

Anlatmak istedi biraz ucundan
Kaç darbe yemişti bilmem kaçından
Çilesi belliydi beyaz saçından
Sanki ruh bedenden çekildi gitti

Zar zor çıkıyordu söylerken sözü
Birazda sarardı mahsun du yüzü
Bir ara kaçırdı çevirdi gözü
Sandım bir ateşte yakıldı gitti

Gördüğüm sezdiğim canı yanmıştı
Herkes terk eyleyip sırtın dönmüştü
Arzusu hevesi çoktan sönmüştü
Gözleri boşluğa takıldı gitti

Ne anası vardı nede babası
Boş yere gitmişti onca çabası
Kaynamazdı kazan yoktu çorbası
Utandı yerlere çakıldı gitti