Hay Allah
Çıkamadık gitti
E atalar bile müjdelemiş
İnmek kolay tabii ki...
Yakıcıydı anamın dayağı
Güneş kadar değil lakin
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
tebrik ederim sevgi yüreginden şiir kaleminden eksik olmasım kutlarım hoş paylaşımı
Başarılarınızın devamını diliyorum
Ben çocukken 'Ana' deyince
Ana-dolu dolu 'Yavrumm' derdi gönülden
Ben ağlasam anamın bağrı yanar
Bir ananın bağrı yanınca tabiat buz keser, karalar bağlardı
Evlatlar daha bir kıymetli
Analar cennetlikti ozaman...
Ana çocuğuna analık eder
Ne çocuğu ne cenneti başkasına emanet ederdi...
Kız sen daha çocuksun bunlar ne aklıllaca görüşler baklışlar diline yüreğinie sağlık beğenerek severek okudum diline sağlık
Çok güzel çok beğendim, özellikle;' ayakları yere basardı çcukların/ayakkabıları olmadığınadan' çok yrli yrinde tebrik ederim sevgiyle şiirlerle kalın...
Ana şevkatiyle büyüyünce çocuk
İstemezdi plastik hayatlar
Oyuncağı çamurdan
Ferrari'si traktör, köşkü kerpiçtendi
Ayakları yere basardı çocukların
Ayakkabıları olmadığından...
Kim bilir, belki adamlıkları
Ayakkabılarının yokluğundan
***
Evet,
Kim bilir, belki adamlıkları
Ayakkabılarının yokluğundan
Kutlarım Mine Hanım : ) +
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta