Doktor Şiiri - Ayşe Tanman

Ah doktor, nasıl anlatsam ki sana;
Nerden başlasam bilemedim ki.
Tam şuramda doktor,
İşte tam şurası, yüreğimin orta yeri,
Ağrı var ya işte o beni bitiriyor.
Üstündeki baskı, boğuyor beni.
Ne denir bilmiyorum doktor
Hani şöyle bir şey, sen anla.
Kalbin senin içinde, var gibi de yok aslında.
Ama çok uzakta atıyor, sana ait değil gibi.
Bir de sözümü kesiyor hep, takmıyor beni.
Sorma doktor sorma, kızacağını biliyorum.
Kalbim ağrıdıkça nikotine veriyorum kendimi.
İçtikçe içesim, çektikçe çekesim geliyor.
Ciğerimin yangınına küllerini basa basa.
Dağlıyorum yaraları, yine de kanaması durmuyor.
Yetmiyor nefesim, yetmiyor doktor.
İstemiyorum aşk, sevgi yazma reçeteme,
Bana damardan da verme sakın,
Önce kanayan yerimi sar hadi.
Hasretim kan kaybından ölüyor doktor.
Vur acıma neşteri kalbime.
Akıtsın içinde biriken, kasveti, özlemi, elemi,
Gerekirse öldür onu sevmesin.
Ne yaptıysam beni dinlemiyor doktor.
Kır iki yaşında beyhude oldum,
Canım yanıyor, kimsenin haberi yok.
Bıktım usandım artık,
Ben bu dünyadan gider oldum.
Ya bir çare bul ya da çek fişimi bitsin doktor!