91 vagonlu trenin bilmem ki hangi vagonundayım
feda ediyorum bu zamana yenik bakışlarımı
saatimi,hislerimi ve doğmayacak çocuklarımı..
zamanı biraz daha hızlandırıp duyularıma yapışan
bu nefes kalabalığından bir an evvel kurtulma isteği
ve kendime kalabilmemin hazzı,bu hiç bir şeye değişilmez..
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta