Dökmeden yiyemem Şiiri - Erol Çolak

Dökmeden yiyemem bilirsin sevgili soframda ekmeği, çabuk sıkılırım kalabalıklardan senin kadar olmasada tez canlıyım işte, asılmak üzere olsam cellatı bekleyemem ben geçiririm boynuma ipi tıpkı seni incitmeden kırmadan sevemediğim gibi, her yağmur damlası buluttan düştüğü anda kar olarak düşermiş, yer yüzüne yaklaştıkca yağmura dönüşür  toprağıyla buluşurmuş ben düştüm senin toprağının sıcağında buzlarımdan sıyrıldım, düşerken seni incitiyorum biliyorum ama sana  düştüm kırsamda incitsemde acıtsamda seviyorum seni.