Bir gün gelse dertlerim son bulsa
Al işte mutluluk senindir diyen olsa
Kıyametle kopar dönmez olur dünya
Benim bu kara bahtım doğuştan kara
Bu gönül bendeyken hiç dert mi biter
Bir cilve bir tebessüm yenisine iter
Alnıma yazılmış ne silinir ne de yiter
Benim bu kara bahtım doğuştan kara
Başımdan ne boran eksilir ne de sis
Ciğerlerime kadar işlemiş dumanla is
Doymadı doymayacak gönül ve nefis
Benim bu kara bahtım doğuştan kara
Neye uzanıp el attıysam koptu dipten
Darbe yedim her cinsten her tipten
Ömür billah kurtulamam gariplikten
Benim bu kara bahtım doğuştan kara
Hayatın ne tadı vardı ne de ahengi
Çıkmadı bir türlü gönlümün dengi
Sonradan bulmadım ki ben bu rengi
Benim bu kara bahtım doğuştan kara
Adem Durmazer
Kayıt Tarihi : 13.1.2010 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!