Doğur Şiiri - Hatice Yanık

Dünyanın neresinde bilmem
Bir çift karagöz beni izliyor
Göğsümün aynasından
Ağlama…
Yumruk yapma ellerini
Aç şöyle sere serpe
Dökülsün avuçlarıma
Kıyamete ne kadar az kaldı.
Duyuyor musun ezgileri
Ağlamasını göl kırlangıcının
Ve o eğreti örgülerden
Bir örtü var gökyüzünde
Süzülen ışığı görüyor musun?
Doğur beni sancılar içinde…
Yakında
Öleceğim…
Kadehlere dolar gerçek acılar
Dökülür şehvetle bir dudak aralığından
Ne şan ne şöhret
Bir demet papatyayadır dönüş
Hayat öyle hep veryansın
Kavgada gölgeler
Doğurgan şeytanları insanların
Kısır bir yüreğe saplanır …