Doğunun Kadınları Şiiri - Zeki Tüyen

doğunun kadınları yazılası bir kitap
kucağında tezcanlı çocuğu ile
sevecen ve muştulu bakışında yaşayan
ve tazelenen harmani bir bozlağın
türküsüyle susan, yağmuruyla ağlayan
ve nakşında çoğalan başındaki yaşmağın
yorgun argın akıp giden bir serap

doğunun kadınları töresine tutsak
ve damarlarında öfkeli bir isyanı taşıyarak
gözlerinde göverir bir gonca gül
yükleyerek dizlerine yoksulluğunu
çekimser yürümekte ay ışığında ileri
çehresinde aydınlık bir gülüş varsa biran
gülüşü acıya dönüştüren tevekkül
ve sanki aşılmaz bir kale gibi
alın çizgileri..

doğunun kadınları yazılası bir kitap
kucağında tezcanlı çocuğu ile
sevecen ve muştulu bakışında yaşayan
ve nakşında çoğalan başındaki yaşmağın
yorgun argın akıp giden bir serap

istanbul; 20.01.1981