Doğumhane Şiiri - Acemi Lafız

Kendime küstüm yalnızlığımda
Yok olmaz yeniden doğmalıyım,
Kurumuş yaprak misali savrulsamda
Yok olmaz yeniden doğmalıyım.

Bir umuttu besledim yıllarca
Hep buldum dediğimde kaybetmişim oysa,
Hayallerde yaşamışım zannımca
Yok olmaz yeniden doğmalıyım.

Şimdi gidiyorum umutlarımı da bırakıp
Kardelen misali aşıyorum engelleri,
Cebimde eski aşkımın külleri
Yok olmaz yeniden doğmalıyım.

Bu kez hayata bırakıyorum kendimi
Silkelenip attım tozumu.
Ümitsizim de demedim ki,
Yok olmaz yeniden doğmalıyım

Yeterince sevmedin beni Saj,
Olsun etmiyorum artık niyaz,
Rabbimin elimde imtiyaz
ANCAK ONDAN YEŞERİRİM...