Doğum yılım elli iki

Doğum Yılım Elli İki
Yaşlanmışım anladım ki
Ne çakalım nede tilki
Has Türklerin biri benim

Adananın ilçesidir
Saf altının külçesdir
Kartalların pençesidir
Harp edenler dedem benim

Yüreğimiz pamuk desem
Nasıl gülsem dertli isem
Takır tukur yamuk kesem
Boş cüzdandır derdim benim

Azalmadı bak ves vesem
Ben duruma kani isem
Yağsın yağmur püsem püsem
Çok özledim canım benim

Boyum uzun aklım kısa
Dişi döktüm susa susa
Var mı başka kaygı tasa
İlhmınan yazan benim

İster barış ister küsek
Kıl çadırnan yeter göçsek
Çıkman gardaş rakı içsek
Gökte benim yerde benim

On üç aydır uyumadım
Çok fazlada ben saymadım,,
Dedem sendin ,baba,candın
İçin için yanan bendim

Dedem, babam,Başbuğ yanı
Unutulmaz hepsi anı
İnsanların asil kanı
Ad senin de mahlas benim

Her dönemde haykırdıysam
Mütevazi davrandıysam
Vatanıma sevdalıysam
Gece gündüz koşan benim

Dişim ağrır damak ağrır
Bundan sonra toprak çağrır
Felan filan kime bağrır
Yeter artık diyen benim

Başbuğumdan büyükmüsün
Yoksa boynu bükükmüsün
Temelinden çökükmüsün
Yirmi beş yıl diyen benim

Ceyhandasın ben köylerde
O gelenler nerelerde
Bu sırların ucu bende
Muhatabı olan benim

Sövmek saymak hafif kalır
Adam olan payda alır
Hile hurda bence yular
Eğemenlik hakkı benim

İstiklale bedel olmaz
İSTİKBALLE RUH UYUŞMAZ
Lafın emi cimi kalmaz
Kuva-i Milliye BENİM

MEHMET TAMER ALTIPARMAK