Doğum Sancısı Şiiri - Okan Çil

Şiir yazmaya başlarken
-her seferinde-
daha bir yaşlanmış hissederim kendimi;
çünkü o anlarda
tarif edil(e) mez bir sıkıntı
üstüme çöker.
Anlamsız bir olgunluğa
ermiş sayarım kendimi
şiire gebe kaldığım vakitlerde.

Sizin anlayacağınız;
bir hamilelik dönemidir
benim şiir saatlerim.
Beynim de doğurmaya
hazırlıklıdır zaten.
Yeterince büyümüştür
sıkıntılarımla beraber...

İşte burada gösterir
mucizeliğini edebiyat.
Kendisi
düşüncelerimi doğurmama
yardım eden bir ededir adeta...
Onun sayesinde maddeleşmiştir
bir zamanlar hayal olanlar.
Önceleri:
'Sen de mi? ...' sorusuyla
alaya alınışlarıma en büyük delili
onun sayesinde vermişimdir
bir solukta...

Uzun bir operasyondur
şiir doğurma,
şiiri doğurtma...
Ve uğraşmayı bırakırım
tüm düzeltmelerin,
eksikliklerin ardından.
Sonra mı?
Ortaya nur topu gibi
bir şiir çıkar.
Bense;
hem anne, hem baba olmanın
mutluluğuna erişirim
her doğum sonrası...