Bir roman okumuştum yıllar önce . Kahramanları sen ve ben. Şiir tadında bir üslupta uzunca bir roman . Gökyüzü kadar uçsuz bucaksız, hayal etmek gibi yoğun ve duraksız. Kalp atışlarımız gibi yoğun tempolu . İşte o gün başladık biz seninle. Gerçek bir sevgi ile bir beyaz sayfada bir biz ile Öyle hasret şimdilerde yüreğim sana, Öyle yorgun bedenim. Kim bilir belki sen de özledin benim en özelim . Senin o güzel gözlerin , Hep gülsün isterim canım meleğim . Doğum günün kutlu olsun yeryüzüm duam her şeyim......
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.