İbrahim’ken bir kendimdi etkilenen söylemimden.
Ömrüm boşa geçti diye zaman zaman telaşlandım.
Ne zaman Coşari oldum, şiir düştü kalemimden;
Unutulmayı unuttum, ölümden bile hoşlandım!
Bundan sonra ömrün yolu kâh güneşli, kâh bulutlu;
Yine de Coşari denen şair yarından umutlu
Bugün benim doğum günüm, hem hüzünlü hem de mutlu;
Düştükçe takvim yaprağı, ben bir yaş daha yaşlandım!
Kayıt Tarihi : 1.7.2019 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!