Doğum Düğün Ölüm Şiiri - Sevinç Kavuk

Her üçünün ortak yanlarından biri kopuş
Doğum, rahimden kopuş
Düğün, aileden kopuş
Ölüm, dünyadan kopuş
Ben bu kopuş tarifini ayrılış adlandırdım
Ayrılışı, kavuşmaya bir yolculuk anladım

Biri geçiş, eşik atlama olarak ritüeller denilen
Doğum, yaşam eşiğini atlayarak yeşerecek
Düğün, bekar yaşamını korumaya eriştirecek
Ölüm, bir dönüş yolculuğunu sevindirecek

Her evlilik bekar yaşamını korumaya güzellikler
Kendini hür geleneğe geliştirecek olgunluklar
Doğuşu gibi eşsiz bu teşekkür birer zenginlikler

Aynı zamanda değişim, dönüşümde roller
Adapte olmak yeni durumlara denilen…
Antropoloji bir belgesel çalışırken unuturlar
Bir ulusa doğmuş olmak diye yetersizlikler
Fazilettir bilinmeli sonsuzluğu, eğitici öğrenciler
Yüreğin ebedi genç bekarlığıyla…

bekarlığı mahrem alanına açıyor sosyal-ilişki kolaylığı aracılıyor düğün ritüeli olarak bir araç oluyor düğün... bu düğün vatan aşkına duruş kazandırıyor gençliğini korunma-ilişkisi kolaylığı ritüeli olarak bir aracılama oluyor inanç sağlığına güven...

İnsan maddesel evlenir sosyal ilişkilere bir bağımsız eşlik
Aşk göbeği, dünya ahret arası kurulu köprü bu hassaslık
Aşk tek an, aşk tek sonsuz bakış, aşk tek sonsuzluk akışı
Bir ulus belgeselinde aşk yer bulmuyor, bilmem ki neden?

Kasım 2007
Şu hükümet bir şeyi tam yapacak mı dersiniz acep?
Aklında yıkım, saklamaya histerisi, ne iğrenç edep…

Oy verenler şaşarım, kendini insan hissedecekler…
Ruhsuz iman, vatansız amel, mümkün mü hissedilmezler?
Suratları alın çatının sokak ortasını saygı ırzı dolaşacaklar…
Sevgi göstermiyorlar diye de edepsizce sızlanacaklar…
Yüce Allah’ım! Niye hak edilir soysuz barındırmalar…
Türkiye baştan başa Türk, bak, gör kendini diyor, kişniyor…

Derdi veren Allah dayanma gücü verir diye inandım
Neden acıyor içim? Şerefim ruhum mu? Çok derin sızlıyor…
Vatan onursuzluğundan mı bu kadar bu aziz ruh utanıyor?