Doğukan Günaltılı Şiirleri - Şair Doğuka ...

Bulutlarda sever, aşıktır toprağa
Döker yağmurunu hüzünlüce, uğruna
Bırakır aşkının izlerini kışın dağa
Ne engeldir ki aşka?

Sığmaz bazen ne kainata ne zamana

Aşk dolu yüreğim güller saçıyor
Narin sesini duyduğum her vakit
Sanki kalbin bana yelken açıyor
Bekler bu aşık hep, deme bana git

Bir kıvılcım yeter sevmeme oysa

Yüce sevgim olmasın haketmeyene heba
Çekmesin aşkına cömert olan gönlüm cefa
Mecnuna dert değildir ki ne tasa ne veba
Kavuşmalı kalbim artık o sonsuz aşkına

Güzelliğin mest eder yaralar geçer beni

Zaman çabucak geçsin isterken
Kabullenemezdik gelmesini Kasım'ın
Ölümün yaşattığı acıyı düşünemezken
Cennet'e gittiğini duyduk Atam'ın

Vatan; Millet, Yurt, Hudut derken

Ne gelir elden çare yok ölüme vesselam
Ayrılacaksın bir gün çaresiz bu diyardan
Son nefeste veririz yüce Allaha selam
Kopar gideriz hasretle anadan ve yardan

Sabah vakti güneş erken doğar
Yine merhaba dedim, sensiz sabaha
Gündüz efkârlanırım, gece ağlar
Yine veda ettim, sensiz akşama

Seni ekmişim yüreğime...

Yeri yok başkasının bu kalpte
Yalnız sana ait, yalnız senin...
Dinle beni Yarim, gitme öte;
Ruhumu ısıtır yalnız tenin.

Yoksan, bulamam derdime çare

Düşünmek bir gün yine.
Yeni hayâllere yelken açabilmek
Yeni ufuklara dalabilmek
Ve sonsuz bir mutluluğa merhaba diyebilmek

Zor olur belki biliyorum

Tutmanı isteyerek, uzattığım elimle;
Gözlerine,kalbine dokunmak istemiştim...
Kelimeler yetmez sevgime, anlatamaz seni tek bir cümle...
Uğruna koştuğum bu yolda, yürümene taliptim.

Adımlarımı azaltarak, yetişmeni bekleyerek;

Biliyorum bırakmayacaksın beni asla
Deliler gibi seviyorsun, yanıyor için
Bekleme gel artık, kalbini kalbime yasla
Senin için hazırladığım aşk bahçeme in

Yetmez sana olan duygularıma heceler