Doğuda Çocuklar Üşüyor Şiiri - Burhan Güler

Doğuda çocuklar üşüyor
Küçücük elleri buz kesilmiş soğuktan.
Ayakları yarı çıplak ve çatlak,
O küçücük yüzlerinde buruk bir tebesüm
Kimisinin parkesi,
Kimisinin ise çorabı yok.
Doğuda çocuklar aç,yoksul veçıplak
Açlıktan solukları kokuyor.
Ben onları gözlerinden tanırım...
Yüreğim onlarla her daim
Binlerce çocuk,binlerce çığlık,
Binlerce yürek,bir seste pekişiyor
Binlerce çığlık halla kulaklarımda
İşte ben oradaydım,onlarlaydım.
Ne yüreğimdeki ezilmişliğin acısı,
Nede gözlerimin dolu dolu olduğu
Kader sayıp geçenleredir,
Yürğimdeki bu öfke.
Doğuda çocuklar üşüyor
Yürekleri üşüyen ellerinde
Soğuktan çatlamış dudakları,
titrek ve utangaç.
Gün ışığı taşıyan yüreklerine,
Bir an gecenin esrarlı hüznü çöker
..........................Ve
Kaybolurlar gecenin hüzünlü karanlığında.

(istanbul/1997)